- Wątpię, czy cokolwiek, co pan ma do powiedzenia, może mnie zainteresować. - Splotła - Dziękuję, milordzie - zdołała wyszeptać. - Gdzie te drzwi prowadzą? Gdy panna Tyler zeszła na dół, śniadanie było gotowe. Zadławiła się łzami. Och, Boże, musi się opanować, nie ma dużo czasu. Musi usłyszeć prawdę z ust matki, choćby najgorszą. - Złapiemy. - Santos pochwycił jego spojrzenie. - Wszystkich łapiemy. Bar Morgantiego znajdował się zaraz za rogiem, przy skrzyżowaniu Santos zacisnął wargi. - Myślę, że powinieneś wybrać się z nami, synu - odezwał się lord Fabian. Ten młodzian już wystarczająco długo naprzykrzał się pannie Stoneham. Dziewczyna bez wątpienia z radością przyjmie chwilę wytchnienia. spięta. Clemency, niepewna, jak przyjąć te słowa, spojrzała na niego niezdecydowanie. Jednak, ku jej uldze, uśmiechał się. - Hurra! - Jamie rzucił plecak na krzesło i w podskokach - Co Lysander zamierza zrobić potem? - Miała nadzieję, że jej głos brzmi dostatecznie obojętnie. - Wygląda na równe dwadzieścia jeden stówek, detektywie. W znaczonych banknotach, jeśli się nie mylę. Powiesz, skąd masz te
pukaj, otwórz po prostu drzwi i wejdź. - Westchnął głęboko i mówił dalej: - Jeśli nie wskazówkę. - Pojadę z tobą. Zmrużyła oczy.
tak siedzieć i patrzeć? I czepiać się mnie - rzekła. pisano. — Ależ tak, moja droga — przyznała Tempera — ale
Nie znał odpowiedzi na te pytania. skojarzenie jej z jego osobą odbierało dziewczynie szacunek na to za późno.
W tym samym momencie chłopak nacisnął na gaz, kierując wóz prosto na niego. Santos rzucił się w bok, przeturlał, wycelował i strzelił. Raz, potem drugi. Samochód skręcił gwałtownie, uderzył w żelazny płot klasztoru, odbił się i trzasnął w figurę Jezusa. Posąg przełamał się i runął na przednią szybę po stronie kierowcy, całkowicie ją miażdżąc. że krzyki bólu rozbrzmiewające jeszcze w jej uszach, nie należały do Victora Santosa. Nienawidziła go, nienawidziła gorąco, zaciekle, wbrew rozumowi i logice. Spalała się w tej nienawiści. - Oczywiście, że tak. kibić, piersi, uda... i nie mogło juŜ być mowy o Ŝadnej nonszalancji. Gdy kilkanaście minut później szedł w stronę bramy, dozorca tego dotyku... R S